 |
|
 |
Je kent ze wel. Die moeders met een hoger inkomen dan de vader van hun kinderen, reden genoeg om te scheiden, die volledige controle moeten houden over hun kinderen. Ze hebben last van het glazen plafond en worden in alles gediscrimineerd.
In deze moderne tijden hebben we gelukkig zoiets als co-ouderschap. De vader zorgt dan voor de kinderen als de moeder moet werken, zonder dat de moeder zeggenschap inlevert over wat er met de kinderen gebeurt.
Ook prettig is het om overal goed geïnformeerde vriendinnen te hebben. Je kent ze vaak nog van de studievereniging of via een andere vriendin. Er werkt er vast wel een bij de Sociale Verzekeringsbank die weet hoe je het moet regelen: stuur een briefje dat je co-ouder bent, met instructies over de bankrekening waar de Kinderbijslag op moet worden gestort. De ouder die de Kinderbijslag niet krijgt vraagt in de aangifte inkomstenbelasting een aftrekpost voor kosten van levensonderhoud aan.
Voor de lezers anno Nu: sinds 2015 werkt het precies andersom, met Kind Gebonden Budget voor de ouder die juist wel de Kinderbijslag krijgt. Maar rechtszaken duren soms erg lang en pas onlangs was er een uitspraak in hoger beroep over een kwestie uit 2009.
In deze zaak had een mevrouw een tweeling, waar van de ene was ingeschreven op het adres van de vader en de andere op het adres van de moeder. Cruciaal voor de belastingrechter bleek een echtscheidingsconvenant, waarin stond dat de moeder de financiën voor de kinderen beheerde en dus bepaalde op welke rekening de Kinderbijslag betaald moest worden. En natuurlijk dat de kinderen altijd tegelijkertijd samen bij een van de ouders zouden zijn.
De Belastingdienst was het niet eens met de aftrekpost, en kreeg gelijk van de rechter en van de hogere rechter. Veel belangrijker dan dat de Kinderbijslag was uitbetaald op een bankrekening van de vader bleek te zijn dat de moeder degene was die de Kinderbijslag had aangevraagd. Zij had gewoon alles georchestreerd. Omdat daarmee was aangetoond dat zij recht had op Kinderbijslag, had ze geen recht op de aftrekpost.
Per saldo verwacht ik dat het allemaal beter was afgelopen als de moeder iets meer vertrouwen in de vader had gehad. Had beiden zelf Kinderbijslag aangevraagd voor het kind dat op het eigen adres was ingeschreven. Had wat minder mailtjes uitgewisseld met vriendinnetjes bij de Sociale Verzekeringsbank. En had vooral niet in een echtscheidingsconvenant tot in detail vastgelegd wie hier precies de lakens uitdeelde. Maar ja, voor je het weet ben je de controle kwijt – en dat wil je ook weer niet.
Jeroen van Rossum, 25 mei 2017.
De redactie van ESK belicht actuele kwesties. Wij leggen het verband tussen (fiscale) wetgeving en ondernemen, maar een persoonlijke opinie steken wij niet onder stoelen of banken. Als lezer kun je vragen op ons formulier stellen. Wij doen ons best om juiste en accurate informatie te geven, maar zijn niet aansprakelijk voor eventuele fouten of verkeerde interpretaties.
Waarschuwing: wat waar is als het wordt geschreven kan achterhaald raken door ontwikkelingen in wetgeving, techniek en economie. Raadpleeg daarom altijd een professional voordat je grote beslissingen neemt. De kosten om een deskundige in te huren wegen niet op tegen de kosten van een miskleun.