Vraag: rechten en plichten overblijfmoeder?Mijn vrouw is werkzaam als overblijfmoeder op een basisschool. Zij regelt het overblijven zelf in overleg met de directeur van de school. Dat doet ze nu al twintig jaar. Het eerste jaar kreeg ze een vergoeding van 4000 gulden per jaar en dat is inmiddels opgelopen tot 4000 euro per jaar. Elk jaar hebben wij deze inkomsten bij de aangifte voor de IB als overige inkomsten opgegeven. In de eerste jaren had dat geen gevolgen voor haar of voor mij, maar veranderingen in de belastingwetgeving heeft ertoe geleid dat zij nu ipv de hele algemene heffingskorting maar een deel terugkrijgt. Wij vragen ons nu echter met name af of de werkzaamheden die zij al twintig jaar verricht heeft wel aan te merken zijn als overige inkomsten of dat hier wellicht sprake is van een dienstverband (stilzwijgend) met de school. En of hier dan gevolgen voor de school aan vastzitten en voor mijn vrouw wellicht ook rechten aan te ontlenen zijn. Per 1 augustus 2006 worden de schoolbesturen namelijk ook formeel verantwoordelijk voor het overblijven en de tendens is dat op veel plaatsen de overblijfmoeders die dit tot volle tevredenheid al vele jaren doen worden vervangen doordat de schoolbesturen kinderopvangbedrijven inhuren. F. V. te Hethuysen. |
Uw (fiscale) partner krijgt ook in 2005 en 2006 nog steeds de volledige heffingskorting. Om deze te kunnen verzilveren is net als in voorgaande jaren wel vereist dat u zelf voldoende inkomstenbelasting betaalt. Daalt uw inkomen onder een bepaald niveau, dan heeft dit dus negatieve consequenties voor het netto van uw vrouw. Overigens is het ook mogelijk dat uit uw aangiften onvoldoende blijkt dat u fiscale partners bent. In ons taalgebruik hebben we het immers sneller over "mijn vrouw" dan in het huwelijksrecht.
Uw formulering is onduidelijk. Daarom geef ik twee extreme mogelijkheden weer.
Uw vrouw wordt tot op heden uitbetaald door de school. Vaak loopt dit via de oudercommissie. Daarom wordt zij beschermd door het ontslagrecht. Praktisch betekent dit dat de nieuwe organisatie verplicht is haar in dienst te nemen, tegen de bruto beloning (voor belastingen dus) die zij gewend is.
Uw vrouw wordt tot op heden betaald door de individuele ouders, rechtstreeks. Omdat iedereen zich er op zal beroepen zaken gedaan te hebben met uw vrouw als ondernemer geldt hier een eenvoudig "pech". Alhoewel zij ook de volgende vraag kan stellen. "Als ik toch al een opvangbedrijf ben, welke redenen in de kwaliteit van de geboden opvang zijn er dan om mij de opdracht te ontnemen?" Als alternatief kan ik mij voorstellen dat uw vrouw een voorkeursbehandeling krijgt bij het aannemen van personeel door de grotere organisatie.
© Jeroen van Rossum, 23 maart 2006.